Hoi hoi allemaal,

Het is een maand geleden dat we de blog aangevuld hebben en eerlijk gezegd, we weten niet waar te beginnen. We hebben weeral zoveel dingen mogen ervaren. Het voelt alsof we alle Australische diersoorten reeds ontmoet hebben de voorbije maand, maar wellicht is het slechts een procentje van de realiteit.

Winterseizoen is walvissenseizoen en deze kan je spotten in Victor Harbor. We namen een oude locomotief die langs de kustlijn passeerde en hadden al snel het gevoel dat het zoeken is naar een speld in een hooiberg. Gelukkig bestaan er websites met walvissenspotters. De 'right Southern Whale' werd die dag gezien aan Port Elliot, als ervaren walvis-spotters reden we naar deze plaats. Het was een deeltje kust die deel uitmaakte van een natuurdomein. Bij het betreden van dit park zagen we 1 groot bord: snakes inhabit this park.... Interessant weetje.... (De week voordien hoorden we dat het slangenseizoen start in september-oktober). We zijn er met de schrik vanaf geraakt en werden beloond met een schouwspel van 3 walvissen en een zeehondje.
Het weekend nadien bezochten we Cleland Conservation Park. Het is een natuurpark waar er zeker een 130-tal Australische diersoorten leven met als kers op de taart: een zakje met voeding voor de dieren. Wat een feest voor Toots en Frie: de kangoeroes aanraken, een koala ontmoeten, struisvogels zien, potoroo voederen(=kangoeroe rat: eerder akelig ratachtig diertje maar een hit voor Toots en Frie),...

En toch moeten we niet altijd ver gaan om geconfronteerd te worden met 'the wildlife'. Kobe zag vanop de consultatie een koala in een boom, aan het strand te Glenelg zagen we reeds verschillende keren groepjes dolfijnen voorbij zwemmen.
In het bijzonder vermelden we graag nog eens 'the magpie'. Het is een soort ekster die de verklaring is waarom fietsers pinnen op hun helm dragen, sommige zelfs een knuppel in hun hand hebben,... Deze vogel beschermt instinctief zijn territorium en valt daarbij geregeld eens een fietser of wandelaar aan. We zagen reeds verschillende aanvallen maar gelukkig zijn we zelf nog geen slachtoffer geworden van deze vriend ( die in de boom recht tegenover ons appartement woont ;-) )

En dan is er nog de prachtige Clare Valley, op 2 uurtjes rijden van Glenelg bevinden we ons terug in een compleet andere natuuromgeving. Momenteel is deze streek nog groen aangezien de lente pas gestart is, maar over enkele weken wordt het er dor. De streek is eveneens een wijnstreek (vooral Riesling), maar we mochten ook de sparkling red eens proeven (die koud gedronken wordt), verrassend lekker.
Een wandeltocht in Spring Gully conservation park, fietstocht met de tandem langs de riesling trail, het doolhof Mintaro maze voor de kindjes (vonden we stiekem ook wel leuk),... Kortom een fantastisch weekend!

En ondertussen is het terug werkweek. Het is een pittige periode in het ziekenhuis en Kobe heeft reeds een aantal lange shiften achter de rug. Gelukkig zijn de korte shiften in vergelijking met België echt kort en is er vaak mogelijkheid tot nog een terrasje met een aperitiefje of een goeie oester.
Voor de kindjes proberen we er ook wat structuur in te brengen. Elke dinsdag bezoeken we de plaatselijke bibliotheek voor de Wriggle and rhyme. Een bijeenkomst van een 20-tal kindjes samen met ouders en/of grootouders waarbij verhaaltjes worden gelezen en kinderliedjes worden gezongen. Ondertussen oefent hij al zijn eerste Engelse woordjes: Bye bye, see you!
Volgende week gaat Tootsje op proefles voor een sportklasje, benieuwd wat dat zal geven...

Kortom, het is zalig. Het voelt als 1 lange vakantie ondanks het werk. Binnenkort starten de nachtweken voor Kobe: 7 nachten gevolgd door een week recup. In die eerste nachtweek gaan we kangeroe Island verkennen, blijkbaar een parel.

Hopelijk in België nog alles OK, we horen dat het een fijne nazomer is! Genieten!