Het winterseizoen verrast ons hier elke dag. Soms word je bij het opstaan verrast door een prachtige zonsopgang en blijft de stralend blauwe hemel de hele dag lang. De mensen nemen hun fiets, of misschien nog veel liever hun kano (zowel op zee als op de Patawolonga Creek die we vanuit ons appartement kunnen bezichtigen, zie je mensen met volle armkracht hun kano besturen). Zelfs de eerste zwemmers en uiteraard surfers zagen we al de zee induiken, ondanks de gemiddelde temperatuur van 15 graden en het koude zeebriesje (geen idee hoeveel graden het zeewater is).
En dan heb je van die dagen waarbij we onszelf afvragen waarom de bomen nog niet uit de grond gerukt zijn en de appartementsgebouwen nog rechtstaan. En misschien is dit nog niet zo overdreven, de storm van vorige week zorgde ervoor dat 1 van de hoofddeuren van onze appartementsblok verdwenen is. Gelukkig zorgen de vele koffiebars voor verzachting op de druilerige dagen. Espresso werd blijkbaar voor het eerst in het land geïntroduceerd door de Italiaanse immigranten, ondertussen kent het volledige land een gigantische koffiecultuur. Vele koffiehuizen voorzien meeneemkoffie, waarbij de barista met veel liefde je espresso, latte, cappuccino, chai latte, ... maakt.
Weer of geen weer, de kindjes hebben reeds elke dag de zeelucht mogen ervaren en ze genieten ervan met volle teugen. Ondertussen weten we al de plaatselijke bib zijn en voelt het al heel vertrouwd aan, of toch niet...., als je voor de zoveelste keer beseft dat je langs de verkeerde kant van de straat loopt, naar de verkeerde kant uitkijkt wanneer je de straat moet oversteken... Gelukkig was Kobe nog nooit een spookrijder :-)
Dit weekend zijn we tot de vaststelling gekomen dat we op een halfuurtje rijden, ons midden in de McLaren Vale bevinden. Een wijnstreek waar de Shiraz-druif, chardonnay, cabernet sauvignon etc. groeien. We namen onze fietskar, huurden 2 citybikes en reden de shiraz-trail ( op een oude spoorweg die ze omgevormd hebben tot fietspad waarbij je letterlijk tussen de wijnvelden rijdt). We stopten even aan een lokale markt (Willunga), om uiteindelijk te eindigen bij de wijnboeren. Je vindt hier de Hardys wine Companie (een gekende wijn die je ongetwijfeld ook in Colruyt of Makro kunt kopen). We kozen voor Battle of Bosworth en belandden op de meest idyllische plaats om een glaasje Shiraz van 2017 (terecht met gouden medaille bekroond) te drinken. De gele bloempjes (Soursobs) die er in de winter groeien, verhinderen niet alleen de onkruidgroei onder de wijnranken, ze zorgen eveneens voor een adembenemend uitzicht! Het was echt genieten!
Tot de volgende blog! Lieve groetjes van ons allemaal!