Maandje verder: tijd voor een update.

Sinds de laatste tekst is er weer veel te vertellen. Maar de oorsprong voor al dat vertellen zit ergens waar je het niet verwacht. Waar in België het woord recup iets is wat pas de laatste jaren niet meer uitgespuwd wordt als een accidentele strontvlieg die in je mond terecht kwam, maar langzaamaan geïmplementeerd wordt in de zorg, staan ze hier in Australië een stapje verder. Naast de zeer acceptabele uurrooster (50u per week, feels like holiday), geven ze na een nachtweek een hele week recup. Ideale recept dus om South Australia nog wat verder te verkennen.

De eerste week recup vertrokken we naar Kangaroo island. 2 uurtjes rijden, uurtje ferry en bam, nieuwe wereld. Het hele eiland is 1 groot natuurreservaat, zo lijkt het wel. De eerste air bnb was een pareltje, in the middle of nowhere met een fenomenale zonsondergang. De oprijlaan is een 500 meter onverharde keistrook, met dan midden in het groen een modern huisje. Gezellige kachel (ja, het was toen 's nachts nog frisjes) en een gasbarbecue op het terras. De zonsondergang was fenomenaal, in het ochtendgloren kwamen de kangoeroes tot aan het terras om te drinken aan de waterput. Waanzin.

Kangoeroe island staat bekend om zijn uitgestrektheid, prachtige natuur, fenomenale stranden en bovenal de wildlife. De eerste dag was een kalme verkenningsdag met het beklimmen van een viewpoint. Toots deed 423 trappen, helemaal alleen. say whut?! De Kangaroo islanders zijn ontzettend trots op hun lokale producten. Zo vind je er lokale bieren, gin, oesters, honing,... Ze waren ons kwijt bij oesters en gingen voor de grote fruit-de-mer schotel. Lovely.

De volgende drie dagen verbleven we in het uiterste puntje van het nationaal park (Flinders Chase). Geen GSM ontvangtst. Dichtsbijzijnde levende ziel op 16 km. Verblijfplaats: een oud authentiek vuurtorenwachter huisje. Koken kon op een gasfornuis, maar we verkozen de houtkachel. Terug in de tijd, terwijl de wind rondom het huisje raasde.

In Flinders Chase ontdekten we ook dat we steeds liever gaan wandelen. Kids in de rugzak en hop, weg. Natuurlijk na 2u voorbereiding (boterham, water, patatjes, fruitpap, melk, koekjes). Zo gingen we op zoek naar de platypus (niet gezien natuurlijk) en kwamen we na een degelijke klimtocht op een verlaten strand met azuurblauw water. Verder reden we 40km over dirtroad met als enige passant: niemand. letterlijk. Uiteraard ook geen gsm ontvangst (geen zorgen, er zat 10 liter water in de auto).

Verder deden we nog een (micro)brouwerij bezoek, gin brouwerij bezoek en wijnhuis. We deden een rondleiding tussen de wilde zeeleeuwen en gingen sanddune boarden.

We kunnen nog wel een paar uur doorgaan over Kangaroo Island, maar laat het ons zo zeggen: we keren zeker nog eens terug. Liefst met warmer weer zodat we de stranden ook eens kunnen verkennen (bekijk zeker vivonne bay op Google Images).

Na de week recup was er een nieuwe nachtweek. De tweede week kroop wat meer in de kleren. M.a.w. De geplande trip naar de York Peninsula werd vervangen door een rustige week waarbij we iets dichter bij huis bleven en van onze stek in de Holdfast Towers in North Glenelg. Maandag zorgden we voor een extra bed in ons appartement voor eventuele bezoekers en genoten we van gegrilde octopus op onze marina pier. Dinsdag was een dagje strand in Henley beach. Fijn wit zand waar Frie meer van eet dan van haar fruitpap. Woensdag was een dagje in de adelaide hills waar we een trektocht deden in het Morialta conservation park. Fenomenaal uitzicht. Al zagen we het liever op een dag waar het geen 35 graden in de schaduw was en windstil. Maar goed. We leven nog. Donderdag reden we naar Aldinga beach, niet het mooiste strand, maar wel een waar je met de auto op kan. Afgeladen vol met koekjes, dips, chips, koekjes, kaas, brood, gin tonic, strandtent, parasol, zwemgerief tot aan het water, koffer open en klaar. Vrijdag deden we niks, hah! Zaterdag deden we een wandeling in port adelaide, weinig te zien maar wel een heerlijke griek gevonden. Vandaag was het rustig brunchen en ons mentaal voorbereiden op een nieuwe werkweek. Twee keer een week thuis, een mens zou vergeten dat er nog moet gewerkt worden.

Zo, dit is weer veel te lang geworden. Maarja, typen met zicht op de zee, het is gemakkelijk om te blijven gaan.

Tot de volgende update!

KBTF